Sezeni harbi severim ben. yani oturup bütün şarkılarını sayacak, her birine ayrı ayrı eşlik edebilecek biri değilimdir ama severim onu. ayrı severim. bi konserini düşürüp gidemedik diye de hayıflanırım günaşırı. Avrupa yakasında öğrendik ki “şanıma inanma” diye bi şarkısı varmış. bu bölüme müteakip defalarca dinledik bu şarkıyı. ben o zamanlar yeni okulumdayım tabi, yeni ortam falan. bu euphy denen öfi diye okunan arkadaşla, bunun o zaman henüz içindeki şarkıları sanıyorum silmediğim ipodunda (jesti de burda), kulaklığı bölüşerekten art arda sıkılmadan kim bilir kaç kez dinliyor, şarkının most played listesinde en üst sıralara doğru emin adımlarla ilerlemesine vesile oluyorduk. Euphyden gelen jestte aklım hemen bu şarkıya gitti. Açtım bi daha dinledim. bu şarkı belki bizim dostluğumuzda üzerine çokça şey yazılası. ama bırakalım bizim dostluğumuza kalsın o. bu da euphy’ye, jestine nacizane bi karşılık, bi iade-i ziyaret, bi Allah’ın selamını geri çevirmeyiş. ne dersen de.
ps. yukardaki resim "eyvallah" yazınca çıktı, güldüm ben de baya, koy lan dedim.eyvallah euphy :D
3 yorum:
Yazı ve fotoğraf uyumu muhteşem gerçekten :)
Sezen'i dinleyemiyorum ben, öyle işte dinleyemem.
dedim ya ben de çok güldüm fotoya, koyiim dedim o yüzden, siyasiymişçesine :D
sezen iyidir yaa, ama bi bildiğin vardır der, geçerim.
eyvallah ;)
bu arada, 1 buck ay sonra falan, sezenle röportaj yapabilirim. ihtimali bile heycnlandırıo;)
Yorum Gönder