rakamlarla ikibindokuz.

Yaklaşık 12gün sonra Bilkent’te bir dönem daha bitmiş olacak. Bence geçmiş yılın muhasebesini yapmak dans ederken yanındakinin kulağına bağırarak icra edilmesi gereken bir şey ama bu fırsat bu yıl da elime geçmediği için derdimi blogta anlatmak durumundayım. Zaten bütün bir yıl yokmuş gibi davrandıkları Serdar Ortaç gibi, Bengü gibi şarkıcıların yılbaşı eğlencelerine bilet bulma telaşına düşen arkadaşlarımı da hiç anlamıyorum. Iron Maiden yılbaşı konseri vermiyor muymuş?

Geçtiğimiz dönem itibariyle konsümır sörpılasıydı, pırodüğsır sörpılasıydı derken kendimi bir anda niptuck’tan aşina olduğum çıkar çatışmalarının arasında buldum. Ancak müstakbel bir ekonomist olarak bildiğim bir şey var ki o da “İKTİSAT ÇOK SIKICI YA TEORİLER ÜZERİNE KURULU Bİ DERS”. Zaten iktisat, bir işletmeci olarak Nazlı Yünileverli Olucak’ın bakış açısından bu denli sıkıcıyken bir de partileriyle ünlenmeye çalışan ve içinde nazlının olucağı bir kulüpte bulunmam abesle iştigalden öteye gidemezdi. Ben de hiç durmadım, kulübü bıraktım. Benim için geçmiş yılın en güzel hareketi budur. Onun dışındakiler yıl 2009 olmasaydı da olabilecek şeylerdi gibime geliyor.

Ha bi de unutmadan, kendisinin lisedeki halinden bahsederken “akşam kuru fasulye pilav yiyip annemden ‘terliğini giy hasta olacaksın’ zılgıtı yiyip sabah arkadaşlarıma ‘annemlerle olmuyo ya’ muhabbeti çekiyodum” şeklinde cümleleri iktidar kaygısı olmadan kurabilen insanlarla tanıştım, onların bloglarına da denk düştüm. Bu da iyi gibi bi haber.