sağolun, varolun.

ilan’ çok sevdiği bir hocası söylemiş geçenlerde, hayatında önemli bir gün varsa eğer doğumgününe bile kafa tutabilen, 24 Kasım’mış bu. Hiç bir öğretmenim söylemedi bunu bana, ya da hiç bir hocam. ama benim için onların doğumgünlerinden çok daha önemliydi bugün. dahası çoğuyla geçirdiğim her an, her dakika mühimdi.
ilk önce, 5. sınıfta, sırf kendisinden ayrılacağız diye Mfö’nün “Güllerin İçinden”ini açıp ağladığımız ilkokul öğretmenime, Elif öğretmenime,
sonra;
ilk edebiyatçım Feyza öğretmenime,
içi, dışı nurdan Saide öğretmenime,
lisedeki edebiyatçılarımdan Nurdan hocama,
bir başka “edebiyatçı” hocam Turgut hocama,
üniversitede “öğretmenlik”lerini unuttuğumuz onca hocama,
öğretmene,
teşekkürler.
Varlığınızı bilmek.
Değerinizi bilmek.
Dileğiyle.