çocuklar benim artık bi ayağım çukurda.

işe başladım bugün. iş dediğim yurdun danışmasında oturmak bütün gün. birkaç ayak işi işte, sonra arada katları gezip sigara içen falan var mı bakmak vs. 2öğrenci çalışıyosun, 8saat max bi günde. min de o kadar zaten. yurdun girişi olduğundan gözlem için mükemmel bi nokta. böyle çöküyosun hafif işte masanın berisine, ön tarafta ne var ne yok sende. insanlar görüyolar seni ama onları rahatsız edecek kadar görünmüyosun. batmıyosun yani. bi de partnerim vardı ki endüstri mühendisliğinde okuyomuş kendisi böyle hayvansal dersleri olan bi tip. iki arkadaşı geldi sonra bunun. birinin adı tora, ilan’la melynin muhabbetlerinde adı defaatle geçtiği için buna konsantreyim ben taammı? bu iki adam çok acayip. yani bu tora ineğin önde gideni diğeri de öyle gibi ama elimde o kadar çok kanıt yok. torayı da melylerden biliyom. tora zamanında ilan’a “abi ben de gerekirse gider arkadaşımla içerim.” gibisinden laflara edebilen bi adam anlatabiliyo muyum?(böyle) kendini anlatan insanları sevmem ben pek. iki gözlüklü klasik adam hayal et, lisende falan olmuştur zaten senin de. bu adamlar kendisiyle övünebilmek için katıldıkları çoğu aktivitede de inkarlarında olduğu kadar yapmacıklar. -mış olmak için çoğu yaptıkları zaten. benim kovörkır rahat durur mu bi dalga geçiyo bunlarla. işte sizinki de içmek gibilerinden. “zaten bardaklarca içmek değil” gibilerinden bi cümle kurdu orda toracan da. içim içime sığmadı nasıl anlatsam. çok büyük sevdim ben bu iki adamı. valla bak. gözüm üzerlerinde.

**

ilk günden tehditler almaya başladım. işte bizim beraber çalıştığımız birileri var aşağıda. hep burada çalışan adamlar yani bizim gibi ayrıca öğrenci değiller. bana git katları gez, sigara içenler varsa yangın merdivenlerinde al isimlerini falan dedi. iki kişi yakaladım ben de. dördüncü katta yakaladığım sesini etmedi, söyledi ismini falan. zemin katta rastladım bi de birine. işte “ben de çalıştım oralarda. ilk seferde adını vermek yerine bi uyar bence.” gibilerinden baya bi geyik yaptı. böyle tecrübeli konuşup beni etkilicek güya. tamam isterim ben de öyle bi inisiyatifim olsun ama yok ki. neyse ben gittim verdim isimlerini bunların. sonra bir ara ben yokken danışmaya gelmiş bu. adımı falan sormuş söylememişler. sonra ben ordayken geldi bi de. sordu. ben de söyledim işte juninho, bölüm econ falan gibisinden. yok “senin yaptığın çok saçma, mantıksız.” falan. e söyle nesi mantıksız ikna et ben de yapmiyim dedim yok “sen kaç yaşına gelmişsin ben mi sölücem senin düşünüp görmen lazım.” vs. sonra işte “yarın bigün sen de garip bi suçtan disiplin cezası alırsan anlarsın.” dedi. ama böyle tehdit dolu (güya). ölüm tehditleri almaya başladım ilk günden.

**

bi de ben niye işe başladım. yaa baktım ben yarın bi gün çok büğğyüük adam olcam ya. benim acıklı bi hikayem yok. yani aslında lise ortaokul falan sağlam. hem çalışıp hem okumalar falan. ama üniversite zayıf kalcaktı gibi. hep yattı üniversitede desinler istemedim yani. ondan böyle bi işe giriştim. ha gevrek falan satsam annemler de ankaraya gelseler ben baksam onlara çok daha sağlam bişiler olurdu belki bilmiyorum. gerçi ölüm tehditleri falan alıyom o da iyi gitmezmi cv’ye?gider bence gider gider.