yolculuk nereye mon cher´im

Evvelsi aksam sirtustu yatarken hapsirinca çikan her sey bir saniye sonra yuzume geri indi. Ama bu karmaya olmayan inancimi pekistiremedi, nasil pekistirsin? Aklima kurkcu dukkani hikayesindeki tilkinin makus talihini getirdi, o kadar. Dukkan deyince kafa durmadi, kisisel tarihimde yer etmis butun dukkanlari gezdi. En son buraya kadar geldi. Efendim, maruzatim soyle:

Mikail efendi islerini olur olmaz erteleyince, yani gecen sali yagdirmasi gereken yagmuru dune kadar bekletince, yetmezmis gibi bir de ustune saat farki binince geçen sali yazmayi planladigim yazi bugune kaldi. Arada gecen zamanda turistçilik oynadik. Neresinden baslasan, neyi luzumsuz gorup atlasan bir dert. Hem klavyede cok muhim harfler de eksik, hic girismesek mi oyle islere? Zaten ikameti yarim metre oynatinca depresyona giren vucudum solugu Portekiz´de alinca yapmadigini birakmadi. Alt dudak komple ucuga teslim, burun nahiyesinde gribal enfeksiyonlar. Dunyanin bu ucunda anlatacak çok sey var ama techizat sikintisi cekiyoruz.

Ikameti Benfica´ya aldirdik bir sureligine. Daha evvel evimiz Buca Stadi´na bes dakikaydí, simdi Estadio da Luz´a yurume mesafesindeyim. Simdi derse gidiyorum ama ogleden sonra bi çayimi içmeye beklerim.